Hoe was het?De nieuwste editie van Op Ruwe Planken werd gepresenteerd. Dichters droegen voor. Ingeborg Klarenberg bijvoorbeeld: In een cadans van kubussen groeit de stad uit tot een doolhof (...) en Marcel Ozymantra (...) Dat wij nog eens een tango op het internet mochten dansen (...)
Er was een gesprek met architect Wim Kol. "De mensen hier zijn ongetwijfeld blij dat ze hier wonen, dat ze de hypotheek kunnen betalen" maar volgens Kol kon het architectonisch allemaal veel beter, meer in harmonie met het bestaande landschap.
Een mini-expostitie van zwart-witfoto's met dreigende luchten en troosteloze bouwplaatsen was te zien.
Elbert Arens las columns voor over Volvo's en dakkapellen.
En tot slot was er muziek, van een trio -o, hoe toepasselijk- genaamd VINEX. Deze jongens moeten voor ze weer eens optreden nog eens even flink oefenen. Het is feest in de Vinex-wijk was de titel van één van hun rammelende liedjes.
Kortom, het was gezellig! In een multifunctioneel wijkcentrum, lekker artistiek-negatief doen over Vinex-wijken. Mijn bijdrage in editie 7.1 van ORP viel trouwens ook in deze categorie. Achteraf gezien had ik misschien een enorm positief gedicht moeten schrijven over het thema. Als tegenwicht; als ervaringsdeskundige. Misschien ga ik dat ook nog wel eens doen.
