Posts tonen met het label Gedichtsels. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Gedichtsels. Alle posts tonen

rondeel


vanuit de groenstrook loert het gras
heimelijk valt de regen
langzaam wordt het weer moeras
wortels woelen de wegen kapot

de eerste barsten in het asfalt
zijn nu al verschenen
vanuit de groenstrook loert het gras
heimelijk valt de regen

een ruine, potscherven, stukken glas
botten onder het groen gelegen
bijna vergaan, vergeten, verzwegen
al eeuwen op wacht in kuras
vanuit de groenstrook loert het gras

Vraagje

geloof je me wel
als ik je zeg
dat ik lieg

Triolet I

telkens als de klok slaat
sla ik net zo hard terug
met bronzen vuist en in de maat
telkens als de klok slaat
maak ik golven in de lucht
botsen, breken op de straat
telkens als de klok slaat
sla ik net zo hard terug

Ierietaasie

ierietaasie is een blikkie
is een bolstaand blikken blikkie
is een sinas, is een seven up
een vuurrood cola blikkie
is macdonalds dück en mikkie
maus in de efteling
nikki lauda in een stau
op de nürnburgring

in een ferrari-rood blikkie
dus niet schudden
nu niet schudden
nee nooit schudden a.u.b.
ierietaasie is een blikkie
(uit een siks-pek voor een prikkie)
is een bruisend, is een schuimend
is een spuitend cola blikkie

alles nat, alles plakt
knijp het fijn, stamp het plat
stamp het plat onder je schoenen
drink het leeg, pis het uit
vries het in, stuur het op
naar het lab, laat het analyseren
door mevrouwen, mijnheren
in witte kleren

Ik nam mee terug...

Natuurlijk al lààààààààààng weer terug van vakantie. En al lang weer beschäftigt met allerlei andere zaken als het opzetten van een forum, werk enz.

Hier wat zaken die ik mee terugnam:

bij het licht van een olielamp
zie ik de schaduw van mijn pen
deze woorden schrijven

insecten aangetrokken door mijn kunstmaan
worden teleurgesteld
in het anders toch zo koele licht

of

hij gaat rechtop
zelfs licht achterover
-en alhoewel-
hij zoekt niet
en wordt niet gevonden
achter zijn zonnebril

of

mijn gedichten van grijsgeloogde woorden
met roestige leestekens en rafelige
verbanden


kor
tom niet veel soeps dus.


bomen fluisteren niet

bomen fluisteren niet
ze manen tot stilte

bijvoorbeeld:
honderd jaar oud
en vijf meter hoog

maar niet mooi
of lelijk, neen
een boom = een boom

Mooie zin

Vandaag één mooie zin geschreven:


vanuit de groenstrook loert het gras


de rest van het gedicht zal ik u onthouden.

hoe hoog is mijn tuin

politie aan de deur:


we hebben aanwijzingen, getuigen

vanuit uw achtertuin
vanaf een hoogte van één kilometer
is een bom geworpen op de parlementsgebouwen.

u wist daar niets van?
zo'n enorme bommenwerper in uw tuin?
meekomen!

(...)

de file brengt me voor een huis
waar een jongen en meisje wonen
ik geef hen de namen
van het bord naast de deur
en zij noemen mij pappa

hierna verschijnt een vrouw
je bent vroeg schat
- ik word blijkbaar verwacht -
ze kust me en fluistert: vanavond

bij de wastafel kom ik hem tegen
hij poetst eveneens zijn tanden
lijkt op de jongen niet op mij
de ogen te rood, zijn grote huid
zou mijn kleine ziel nooit passen

Wegwerkzaamheden

Zo stond ik laatst
eens in mijn eentje
in de file, midden
in de nacht te wachten

twee dichters leunden
op hun lege pennen
de inkt van
de beschreven weg nog nat.

man van weinig woorden

het regent natuurlijk
het regent altijd
altijd regent het inkt als ik haast langs de straten
met huizen als tanden, vanuit gaten
kijken ogen mij aan, monden bewegen
ik kan niets verstaan maar lees gedachten
in wolken die rusten
zwaar op de daken
ze kraken

gebed op vier wielen

fiets
groene fiets
kom je buiten
buiten rijden fiets
groene fiets

we hebben

een band
steeds lekker
en lekkerder band
fiets

we moeten

dichten
banden voor-
en achter-lichten
zoeken, vinden
niet blijven plakken

maar verder
steeds verder
wij samen

vier wielen
twee zielen

fietsen


amen

zij is

zij is
duizend stemmen
altijd aan het woord
iedereen die luistert
hoort

iets anders

hoe?

breng vanuit de rustpositie
uw rechterbovenarm in een hoek
van ongeveer 45 graden, plaats de
onderarm in een verticale positie
de handpalm naar voren gericht
uw vingers losjes tegen elkaar
de duim mag iets naar buiten wijzen

laat vanuit deze stand uw onderarm
op het scharnierpunt van de elleboog
rustig heen en weer bewegen, ongeveer
zoals een boom beweegt bij flinke wind
herhaal dit een aantal maal

gebarsten

niet één meer
nog geen twee

zeep

ik probeer

probeer u te grijpen
elke keer
als ik mijn handen vouw
ontglipt u

ontglipt u mij weer

dubbeldroom

ontwaakte des middags
met het sluiten
van ogen en waande
de morgen vergeten

's nachts opende ik
mijn ogen weer
en droomde dat ik
niet meer kon slapen